Eerst
samen met Tinus Zevenhoven vanaf de rand van de percelen de blik op het perceel
van Jan Kolk gericht en na vastelling van het aantal kieviten zijn we het
perceel gaan belopen om de nog aanwezige nesten te controleren. Dit was met
recht op eieren lopen want er was voorzichtigheid geboden aangezien we vele
nesten aantroffen die net waren uitgekomen. Pullen hadden soms nog de
eischilfers op hun dons. Je trof ze zelfs nog aan in onze oude voetsporen van
een vorige keer waar ze zich als gewoonlijk voor dood hielden. De ouders
klaagde wat niet vreemd was en met vele stokken in ons handen kwamen we bij de
wetering uit. Daar moest operatie brug bouwen plaatsvinden. Een geluk was het
dat het maar om een "plank" ging!. Tinus liet zich ook gelden als
mentalcoach en we kunnen zeggen dat het verankerd ligt met goedkeuring van
meneer haas, wat is deze zich wezenloos geschrokken nadat de "plank"
de overkant tussen 2 percelen van Jan bereikte.
De
strategie van rustig kijken,observeren en strook per strook in kaart brengen
ook bij de percelen van Nico Immink toegepast. Wat hier opviel was dat evenals
bij Jan de kieviten onze oversteek met veel geklaag begeleidde. De grond is in
een paar dagen al goed opgedroogd en goed te belopen. Deze dag een torenvalk op
patrouillegezien. Maar hij had geen schijn van kans. Deze moest nadat hij amper
100 meter vanaf de Bovenkerkerweg het maisland was ingevlogen alweer
rechtsomkeerd maken, 3 kieviten lieten hem dat duidelijk weten. Aan de kant van
Van Blaaderen in de graspercelen konden we constateren dat er al enige
kievitgezinnen aanwezig waren echter over de wetering is het overal stil. De
breedte en steilte verhinderen waarschijnlijk de overtocht.
Nadat
we Maurits op de hoogte hadden gebracht van ons bezoek troffen we hier een wat
vreemde stilte aan. Alleen de 2 paren scholekster waren niet zo gecharmeerd van
onze aanwezigheid, zelfs bekogeld met uitwerpselen maar de natuur heeft nu
eenmaal haar eigen wetten. De vraag komt hier naar boven waar zijn ze, onze
waarneming was op de percelen van Maurits te mager, interessant voor de
aankomende keren! Verbazingwekkend is dat er na mijn idee nog geen predatie van
enig nest is geconstateerd.
Tinus
vond op het perceel van Nico nog een mooi scholeksternest met 4 eieren. We
hebben in totaal 3 stokken geplaatst aan een slootkant, bij elke boer 1, om het
midden van een perceel enigszins te kunnen bepalen. Vereist nog enige meer om
het plaatje compleet te hebben. We hebben onze tijd hard nodig gehad om deze
eerste keer, legsel controle en kievitgezinnen, in kaart te brengen. Het is een
dynamische omgeving waarin je je verkeert en zoals Aad al zei makkelijk is het geenszins
maar het gevoel deel uit te maken van een interessant onderzoek is daar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten