Van                Ron Korrel

Datum     10 april 2013

 

Rondehoep west, bedrijf Wes Korrel Het is ’s avonds al veel langer licht en dan is het heerlijk om na je werk en na het avondeten nog even met de verrekijker de boerderij op te gaan en vanaf daar even het weiland in te turen. Zo ook vanavond trok ik mijn laarzen aan, pakte mijn verrekijker en liep naar achteren de boerderij op.

Naast de loopstal (Wes was nog aan het melken) hield ik onmiddellijk halt met de kijker in mijn hand. Ik zag namelijk halverwege het pad naast de rijkuilen een rare snoeshaan staan. Geheel het voorkomen van een fazant, maar dan met een wel heel lange rechtopstaande staart. Ook de tekening van deze vogel week volledig af van de traditionele fazantenhanen die hier wel vaker rondom het erf scharrelen. Een witte kop met een zwart masker over de ogen. Mooi goudkleurig verenpakket en ik dacht wat is dit voor een fazant. Later op de avond achter mijn computerscherm en de wereld van internet voor mij, kwam ik er snel achter dat ik te doen had met een koningsfazant (haan). Heel bijzonder vond ik dit. Nog nooit eerder een koningsfazant in het wild gezien en zeker niet op ons eigen boerenerf. Vermoedelijk ontsnapt uit een volière (?). Een koningsfazant, en dat in deze maand april met een nieuwe koning op komst J.

Nadat dit fraaie beest weer op de veren was gegaan, liep ik verder en spotte een koppeltje zomertalingen in de dwarssloot. Geschrokken van mijn komst vlogen zij op om een paar percelen verderop weer neer te strijken in de vaarsloot. Even iets om in de gaten te houden dus. Turend met de kijker het weiland in, zie ik een wulp aanvliegen, in z’n eentje en gaat lekker in het weiland staan pikken in de grond. Rond turend met de kijker vallen mij twee scholeksterpaartjes op en ook verschillende zwarte kraaien. In de verte natuurlijk een buizerd op een hekpaal. Op de eerste percelen achter de boerderij zie ik de vele kieviten die hier al weken lang rondvliegen met fraaie baltsvluchten. Zeker een paartje of acht zijn hier gespitst op een eigen territorium en veel proefkuiltjes zijn dan ook al gemaakt.

Op het eerste oog zie ik nog geen broedende kieviten zitten, maar dat zal in de komende dagen zeker gaan komen. Heel bijzonder is het dat er op 10 april eigenlijk nog geen nesten liggen. In al mijn voorgaande jaren als vrijwilliger heb ik het niet eerder meegemaakt dat er zo laat wordt gelegd. Normaal liggen in de laatste dagen van maart al de eerste nesten op onze percelen. Dit jaar zijn de kieviten dus ruim 10 dagen later dan andere jaren. Komend weekend zal hier zeker het eerste kievitsnest gevonden worden. Laat het voorjaar nu maar beginnen!